کوپلینگ میلگرد چیست؟

کوپلینگ میلگرد به معنای جفت شدن و اتصال میلگردها با استفاده از کوپلر است. اتصال میلگردها به یکدیگر روش‌های مختلفی دارد که هر کدام از آن‌ها هزینه‌های متفاوت و کیفیت و عملکرد متفاوتی دارند و سازندگان با توجه به شرایط یکی از روش‌های اتصال را انتخاب می‌کنند. در این مقاله قصد داریم نگاهی به روش‌های مختلف اتصال میلگردها و مقایسه این روش‌ها با یکدیگر داشته باشیم. در ابتدا لازم است بدانیم ضرورت اتصال میلگردها به یکدیگر چیست؟

چرا به اتصال میلگرد نیاز داریم؟

برای ساخت ساختمان‌های مقاوم و مستحکم در برابر عوامل طبیعی و همچنین ساختمان‌های بلند مرتبه، لازم است اسکلت اصلی سازه در هم تنیده بوده و سقف، ستون‌ها و فونداسیون ساختمان در بالاترین حالت استحکام قرار داشته باشند تا به بهترین شکل نیروی وارده بر ساختمان را به زمین وارد کنند. برای این منظور لازم است از ترکیب بتن و فولاد درون سازه استفاده شود.

میلگردها برای حفظ انسجام و پیوستگی باید توسط روش‌هایی به یکدیگر متصل شوند. این اتصال ممکن است به صورت طولی و یا اشکال دیگر باشد و هدف آن تشکیل ارتباط موثر و قدرتمند بین اجزای مختلف سازه است. در واقع می‌توان گفت ترکیب میلگرد، بتن و اتصال پایدار میلگردها و البته مسائل اجرایی دیگر، مقاومت و استحکام سازه را تامین می‌کند.

انواع روش‌های اتصال میلگرد

• اتصال اورلپ
• جوش فورجینگ
• کوپلینگ میلگرد

روش‌های مختلف اتصال میلگرد علاوه بر استحکام و مقاومت سازه بر وزن سازه، هزینه سازه، سرعت اجرا تاثیر دارد و هر کارفرما با توجه به شرایط و ابعاد پروژه خود یکی از روش‌ها را انتخاب می‌کند.

اتصال اورلپ

این روش یکی ار روش‌های بسیار قدیمی برای اتصال میلگرد است که هنوز در برخی ساختمان‌های کوچک کاربرد دارد. اساس این روش همانطور که از اسم آن مشخص است بر مبنای اورلپ و یا هم‌پوشانی بنا نهاده شده است. یعنی در مواردی که نیاز است دو میلگرد به همدیگر متصل شوند حدود یک سوم طول میلگرد اول با میلگرد دوم هم‌پوشانی داده می‌شود و میلگرد دوم ادامه مسیر را طی می‌کند. در این روش میلگردها از طریق مفتول به یکدیگر محکم می‌شوند و پس از بتن‌ریزی مقاومت آرماتوربندی را تامین می‌کنند.

این اتصال شرایط اولیه برای یک اتصال مستحکم را ندارد و در صورت وارد آمدن بار اضافی به سازه، امکان شکست در آن وجود دارد چون میلگردها با یک مفتول به یکدیگر متصل شده و در برابر کشش تحمل کمی دارند در صورتی‌که استفاده از میلگرد در بتن، برای جبران ضعف بتن در مقاومت کششی است.

همچنین در این روش مقدار زیادی میلگرد در بتن قرار می‌گیرد که هیچ مزیتی برای افزایش مقاومت سازه ندارد و به دلیل مصرف بیش از اندازه میلگرد در سازه، هزینه ساخت بالا خواهد رفت.

جوش فورجینگ

در این روش اتصال میلگردها به صورت سر به سر به یکدیگر جوش داده می‌شوند اما از الکترود و یا هر ماده دیگری برای جوشکاری استفاده نمی‌شود. در واقع در این روش دو سر میلگرد در معرض حرارت قرار می‌گیرند و با فشار زیاد به یکدیگر فشرده می‌شوند تا یک پیوند مولکولی بین آن‌ها شکل گیرد.

این روش نیز معایب زیادی دارد به طور مثال این پیوند بسیار شکننده است و در صورت اعمال فشار به سازه مقاومت سازه بسیار پایین خواهد بود. مقاومت این اتصال به اپراتور وابسته است و در صورتی که اپراتور ورزیده نباشد اتصال بسیار شکننده خواهد بود. این مورد ازاصلی‌ترین معایب جوش فورجینگ است.

کوپلینگ میلگرد

در این روش دو میلگرد به صورت سر به سر و از طریق یک قطعه واسط به نام کوپلر به یکدیگر متصل می‌شوند و روش کار به این شکل است که ابتدا در دو سر میلگرد با استفاده از دستگاه رزوه‌زن، رزوه به وجود می‌آورند و دو میلگرد را به کوپلر پیچ می‌کنند. با این کار یک اتصال مستحکم بین میلگردها به وجود می‌آید که مقاومت بالایی داشته و در برابر زلزله‌ها و عوامل طبیعی مقاوم است.

جنس کوپلر از فولاد آلیاژی بوده و در اندازه‌های مختلف برای سایزهای متفاوت میلگرد تولید می‌شود. در روش کوپلینگ میلگرد هر چه سایز میلگردها بیشتر باشد، باعث صرفه‌جویی بیشتر در هزینه‌ها خواهد شد. چون با افزایش سایز میلگرد، وزن میلگرد اضافی که در بتن هدر می‌رود بیشتر می‌شود و این در حالی است که بزرگترین سایز کوپلر، قیمت بسیار کمتری نسبت به میزان میلگرد مدفون در بتن دارد و استفاده از آن باعث کاهش هزینه سازه است.

با توجه به تست‌های انجام شده بر روی کوپلینگ میلگرد می‌توان ادعا کرد این اتصال از خود میلگرد مستحکم‌تر بوده و در نتایج همه تست‌های کشش انجام شده، شکست از ناحیه میلگرد بوده و کوپلر سر جای خود قرار گرفته است. جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص قیمت و نحوه استفاده از کوپلر با شماره تلفن ۰۲۱۴۴۰۲۴۱۱۸ تماس حاصل نمایید و از متخصصین شرکت سهند مشاوره رایگان دریافت کنید.